Зубчасты рамень мае шэраг пераваг перад прывадным ланцугом. Апошняя відавочна даражэйшая. Вырабіць рамень значна прасцей, чым ланцуг. Па істоце зубчасты рамень – гэта замкнёная стужка з маслобензостойкой гумы, армаваная капронавым кордам з прывулканізаванымі да яе зуб'ямі. Калі параўнаць рамень з ланцугом, тое параўнанне апынецца не на карысць апошняй. Рэмень значна лягчэй ланцугі, што, натуральна, не можа не адбіцца на масе рухавіка. Акрамя таго, рухавік, забяспечаны рамянём, нашмат цішэй свайго абсталяванага ланцугом субрата. І мантуецца гумка па-за кажуха рухавіка, што адбіваецца на часе яго ўсталёўкі або замены. Да прыкладу, на замену рамяня прывада газаразмеркавальнага механізму чатырохцыліндравага васьміклапаннага рухавіка з наступнай яго ўсталёўкай па пазнаках сыходзіць каля 25-30 мін. З ланцугом такі фокус не пройдзе.
Пры правільным абслугоўванні зубчасты рамень ходзіць доўга. Айчынныя вытворцы, нагадаем, даюць гарантыю на прабег 60 тыс. км, замежныя - і таго больш. Rover здолеў адсунуць тэрмін замены рамяня да 160 тыс. км прабегу.
У чым жа складаецца правільнае абслугоўванне раменнага прывада? Не радзей чым кожныя 15-30 тыс. км павінна правярацца нацяжэнне рамяня. Аднак гэта не значыць, што неабходна толькі адхіліць кажух і праверыць, ці на месцы рамень. Лепш за ўсё аглядаць яго, зняўшы з рухавіка. Часам цяжка заўважыць, што адзін з зуб'яў падрэзаны. Калі гэта ўжо адбылося, то будзьце ўпэўненыя, што доўга ён не працягне. Таму, зняўшы рамень, зрабіце на ім адзнаку мелам, а далей зуб за зубам агледзіце яго. Пасля ўстаноўкі таксама неабходна пракантраляваць становішча накіроўвалага і нацяжнога ролікаў. Усе гэтыя элементы павінны знаходзіцца ў адной плоскасці, у адваротным выпадку рамень будзе працаваць з перакосам, што значна паменшыць яго рэсурс.
Немалаважны фактар для працы рамяня - адсутнасць на яго паверхні алею. Якая б ні была маслобензостойкая гума, з якой выкананы рамень, усё ж гэта не той выпадак, калі «кашу маслам не сапсуеш». Тут алей якраз на шкоду. Таму перыядычна неабходна зважаць на стан сальнікаў размеркавальнага і каленчатага валаў. І калі ўжо вы заўважылі цечу алею, паспрабуйце хутчэй яе ўхіліць. Як паказвае практыка, знаходжанне рамяня ў алеі скарачае яго рэсурс удвая, а то і ўтрая.
Калі гэты кантроль ігнараваць, то наступствы не прымусяць сябе доўга чакаць. Праз 40-50 тыс. км за кошт выцягвання рамяня яго нацяжэнне аслабее і ён пачне "хвастаць". У выніку гэтага "цяжкі" размеркавальны вал круціцца не сінхронна з каленчатым валам, а з адставаннем. Гэтая «асінхронная» праца прыводзіць да яшчэ большага слабення нацяжэння рамяня. У выніку ўзнікае празмерная нагрузка на зуб'і.
Увага! Абрыў некалькіх зуб'яў запар можа прывесці да таго, што ў адзін цудоўны момант размеркавальны вал застанецца нерухомым, тады як каленчаты вал будзе круціцца. Менавіта ў гэты момант адчыненыя клапаны цыліндраў сустрэнуцца з поршнямі. Вынік - паломка стрыжня або загін клапана, пабітыя накіравальныя ўтулкі, паломка размеркавальнага вала. Ёсць, праўда, і выключэнні, калі абрыў праходзіць практычна бязбольна. Аднак такое магчыма толькі на тых аўтамабілях, у рухавіках якіх спецыяльна для такога выпадку выкананы проточкі ў поршнях. Да іх, напрыклад, адносяцца нашы Вазы, а менавіта аўтамабілі ВАЗ-2105 з рухавіком 1300 см3 і ВАЗ-2109 з рухавіком 1500 см3.