Kąt pochylenia jest kątem koła w stosunku do nawierzchni drogi w płaszczyźnie pionowej. Może być dodatnia, jeśli koła są przechylone na zewnątrz, lub ujemna, jeśli koła są przechylone do wewnątrz. Kąt pochylenia wpływa głównie na siły boczne.
centrowanie koła - definiuje się jako różnicę odległości między przednią i tylną stroną obręczy koła, podzieloną na pół. Dodatnia zbieżność oznacza, że koła są bliżej siebie z przodu niż z tyłu, mierząc na wysokości środka koła. Zbieżność ujemna oznacza, że koła są bardziej oddalone od siebie z przodu niż z tyłu. Zbieżność wpływa na prostoliniowość pojazdu i jego prowadzenie, kompensuje wynikające z tego zmiany kinematyczne w geometrii zawieszenia pod działaniem siły pociągowej.
Stabilizacja barku - to odległość między punktem styku koła a punktem przecięcia osi obrotu koła z drogą, patrząc z boku. Określa wartość momentu stabilizującego, wpływa na stabilność kierunkową oraz siły w sterowaniu podczas pokonywania zakrętów.
Pochylenie boczne osi obrotu koła jest kątem między osią nachylenia zwrotnicy a pionem poprowadzonym przez punkt mocowania koła, patrząc w kierunku wzdłużnym pojazdu. Wpływa na siłę kontroli (czułość sterowania) wraz z innymi narożnikami.
Ze względu na kąty pochylenia kół i poprzeczne nachylenie osi obrotu punkty styku kół z drogą znajdują się bliżej osi zwrotnicy. Tym samym tzw «biegnące ramię». Mniej «biegnące ramię», tym łatwiej się jeździ. Ponadto wstrząsy z nierównych powierzchni są mniej przenoszone na układ kierowniczy.
Wzdłużne nachylenie osi obrotu koła - Oś, wokół której obraca się koło, jest umieszczona w przestrzeni tak, że jego dolna część jest pochylona do przodu. Taki kąt nachylenia podłużnego nazywa się dodatnim. Przy dodatniej wartości kąta poprawia się spontaniczny powrót koła do pozycji środkowej po skręcie.
Sprawdzenie i regulacja geometrii kół musi być przeprowadzana w warsztacie ze względu na zapotrzebowanie na wyrafinowany sprzęt.